Σάββατο 6 Μαΐου 2017

_"Παιδί μου, που πας;"_"Μάνα, θα πάω στο Δημοτικό"

Έχουν ξεκινήσει οι εγγραφές για τα Δημοτικά Σχολεία.

Ο πανικός έχει συγκεντρωθεί στη χαρτούρα.

Πριν 4 χρόνια περίπου είχα γράψει το Η μαμά αγχώνεται....(για άλλη μια φορά!).

Ήταν τότε που η μικρή Ηρώ θα πήγαινε για πρώτη φορά στον Παιδικό Σταθμό.



Η πρώτη φορά που θα έφευγε από κοντά μου.
Η πρώτη της επαφή με κάποιον άλλο χώρο, άλλους άγνωστους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, άλλες συνήθειες και φυσικά πολύ μικρή σε ηλικία για να καταλάβει.

Πέρασαν όπως σας είπα 4 χρόνια πια....

Και η αλλαγή από τον παιδικό στο νηπιαγωγείο με είχε αγχώσει και φοβίσει.
Πάνω-κάτω τα ίδια συναισθήματα με αυτά που είχα πριν ξεκινήσει τον Παιδικό.

Σήμερα, περάσαμε την πόρτα του πρώτου "μεγάλου" σχολείου.

Δημοτικό το λένε!!! 😜

Το συναίσθημα δεν ήταν αυτό της βαριάς σιδερένιας πόρτας, αλλά εκείνης που ανοίγει απαλά και μπροστά σου βλέπεις έναν ολάνθιστο κήπο.

Θες λόγω άνοιξης, θες λόγω του ότι είμαι θετικός άνθρωπος (όσο μπορώ και μου επιτρέπει η άτιμη πραγματικότητα), ή ακόμη επειδή είμαι ρομαντική;

Δεν ξέρω!!!
Δεν έχω ζήσει παρόμοια κατάσταση, μα ακούω τι γίνεται.

Αυτό που σίγουρα γνωρίζω είναι ότι και οι δύο (λέμε τώρα) έχουμε ωριμάσει.
Έχουμε μάθει μέσα από δυσκολίες να αντιμετωπίζουμε το νέο με θετική σκέψη.

Πιστέψτε με.....η Ηρώ ξέρει από δύσκολα.

Μεγαλώνει και πρέπει να μάθει ότι έχει φτερά. Δικά της, ολόδικά της.

Ένα "μεγαλύτερο" σχολείο που θα είναι η αρχή και για την πραγματική ζωή.

Εμπειρίες πολύχρωμες, μονόχρωμες, μουντές, ή παρδαλές, ευχάριστες και δυσάρεστες.
Βραβεύσεις και απογοητεύσεις, φιλικά χτυπήματα στην πλάτη.

Τα πρώτα γράμματα με τη δική της δασκάλα.
Η πρώτη ανάγνωση, αριθμητική και γυμναστική.
Όλα μέσα στο τσουβάλι της πρώτης δημοτικού.

Πούπουλο-πούπουλο θα φτιάξει τα φτερά της και γω θα είμαι κάπου εκεί να την κοιτώ και θα χαμογελώ που θα μεγαλώνει.

Θα είμαι δίπλα της πάντα να της σκουπίζω τα δάκρυα, και τις πιθανές πληγές.
Να χαίρομαι και να ενθουσιάζομαι με οτιδήποτε όμορφο συμβαίνει στη ζωή της.
Θα την ενθαρρύνω και θα την στηρίζω σε οτιδήποτε χρειαστεί.

Και αυτό θα είναι η αρχή.

Το υποσχέθηκα άλλωστε στον εαυτό μου.

Εις το επανιδείν!!

2 σχόλια:

  1. Αχ, είναι δύσκολη η μετάβαση στο δημοτικό αλλά σε 2-3 μήνες όλα τους προσαρμόζονται...το ίδιο και εμείς οι μαμάδες!Καλή αρχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Έλενα και σ' ευχαριστώ :) Ελπίζω κι εγώ να είναι εύκολη και γρήγορη η προσαρμογή στη νέα αρένα.

      Διαγραφή

Σχόλια: