Θεατρική παράσταση "Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες" από το Θέατρο & Τέχνες επί σκηνής - Ηράκλειο

 Άμα είσαι "τρελή" μάνα, τρέχεις το παιδί σου από το ποδόσφαιρο στα θέατρα κι από εκεί στην ορειβασία και μετά στους κρητικούς χορούς!
Γλέντια σας λέω, όχι ψέμματα.

Το κοριτσάκι μου πρέπει να τα 'χει δει όλα με τη μαμά που έχει 😊

Να μην σας τα πολυλογώ θα σας πω για την τελευταία θεατρική παράσταση που πήγαμε.

Και ποιός δεν ξέρει τον Ιούλιο Βερν και το πασίγνωστο βιβλίο του "Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες".

Δεν θα ξεχάσω όταν το πρωτοδιάβασα αρνιόμουν να το πιστέψω διότι ήταν παρά στη φαντασία του συγγραφέα...παρόλα αυτά μέσ' στο μικρό μου μυαλουδάκι (ίσως και στην καρδιά μου) πίστευα ότι ΜΠΟΡΕΙ και να είναι αλήθεια.

Αυτό το συναίσθημα που δεν ξέρεις αν είναι αλήθεια ή ψέμα, που μπαλατζάρεις μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας βρίσκεις το σημείο ισορροπίας εκεί που εσένα σε κάνει να νιώθεις όμορφα!

Μόλις, λοιπόν, είδα την ανακοίνωση στο γνωστό πολυσινεμά ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ στο Ηράκλειο, έβαλα όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα να πάμε!

Τελικά, δεν ήθελε και πολύ.

Μόλις της είπα τον τίτλο του θεατρικού, ξεκίνησε η δική της αγωνία για το αν έκαναν τελικά το γύρο του κόσμου!!

Μια γρήγορη θεατρική παράσταση, λιτή και πανέξυπνα στημένη!

Να σας πω την αλήθεια δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα άλλαζαν τα σκηνικά ανάλογα με το μέρος...πως θα γινόταν το βιβλίο με τις άπειρες περιγραφές, να μεταφερθεί σε γρήγορο παιδικό θέατρο!

Οι ηθοποιοί και όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές όχι απλά τα κατάφεραν, αλλά έκαναν τη μικρή θεατρική σκηνή να γελάει και να συμμετέχει στην όλη ιστορία με τα παθήματα του Πασπαρτού, τον δαιμόνιο επιθεωρητή Φιξ, τον εκκεντρικό τζέντλεμαν Φιλέα Φόγκ και την γλυκιά Άουντα.

Προτείνω και συστήνω να πάτε και να διασκεδάσετε οικογενειακώς!



Εις το επανιδείν!

Η στιγμή των Χριστουγέννων

Και που λέτε, καθόμαστε στο χαλί (κανονικά δεν έχουμε βάλει ΑΚΟΜΗ, αλλά λέμε....για χάρη του κειμένου θα κάνουμε ότι έχουμε, οκ;)...και χαζολογούμε μιας και τις ημέρες των διακοπών δεν έχουμε αυστηρό πρόγραμμα.

Και εκεί που καθόμαστε, έρχεται απαλά και αβίαστα το εξής περίπου παραπονιάρικο....
"....και βρε μαμάάάάάάά, τι λες εσύύύύύύ, θα μου φέρει ο Άγιος Βασίλης δώροοοοοοοοοοο;"

Χα...άλλη ιστορία κι αυτή.

Πλέον, έχει πειστεί ότι υπάρχει, παρόλο που βλέπει ψεύτικους Άγιους Βασίληδες κατά τη διάρκεια των γιορτών.

 Είναι από τους λίγους συμβολισμούς στην ζωή μου που έχω κρατήσει.

Άρα για μας υπάρχει, λοιπόν, και παρά-υπάρχει! Είναι το πνεύμα των γιορτών, το καλό !

Έπιασα, που λέτε, τη στιγμή και πήγα κοντά της...είχε το πρόσωπο σκυμμένο και κοίταζε το πάτωμα (ξέρει τι κάνει...ορισμένες φορές είναι  σκέτο θέατρο!)....σαν σκυλάκι που ήξερε ότι είχε κάνει ζαβολιά.

Ήρθε και η ώρα της αυτοκριτικής για την μικρή Ηρώ!!!

"Από τώρα στα "δύσκολα", μα έτσι νομίζω θα μάθει", σκέφτηκα.

Εξάλλου, δεν είναι και μωρό πχια (αυτό είναι το ΔΙΚΟ μου θέμα, ότι το παιδί μεγαλώνει και μάλιστα γρήγορα....και πρέπει να προλαβαίνω, δεν θα είναι για πάντα το ΜΩΡΟ!).

Κάθισα δίπλα της και της είπα:

_"Εσύ τι λες; Πως νομίζεις θα σκεφτεί ο Άγιος Βασίλης; "

Της έριξα το μπαλάκι, όπως όταν γίνεται συζήτηση μεταξύ ενηλίκων. :)

_"Εντάξει, έχω κάνει αρκετές ζαβολιές, οπότε δε νομίζω να μου φέρει." Η ώρα της αλήθειας και της κρίσης :)

_"Έτσι λες εσύ; Για να δούμε όμως τι θα πει και ο ίδιος, γιατί μπορεί να βλέπει και άλλα πράγματα που έχεις καταφέρει τα οποία είναι και αυτά πάρα πολύ σημαντικά!".

Τι ήταν να το πω.....αρχίζει να παινεύεται :)

Από εκεί που ήταν στο ρελαντί, έβαλε πρώτη ταχύτητα και ξεκίνησε....μετά δεν είχε σταματημό και νομίζω ξέχασε τι είχε συμβεί αρχικά....μα δεν έδωσα σημασία. Είχαν μείνει κανα-δυο μέρες μέχρι την έλευση του Άγιου Βασίλη, οπότε η αναμονή της θα ήταν πολύ μικρή.

_"Και, ναι, είναι αλήθεια αυτό, τώρα πια πηγαίνω δημοτικό, έμαθα να διαβάζω, να γράφω, έχω πολλές δασκάλες και δασκάλους, είμαι καλή μαθήτρια, η δασκάλα μου με αγαπά, έχω φίλους....μπλα....μπλα....μπλα....μπλα....".

Εκείνη έφυγε ως συνήθως σαν σφαίρα που τρίζει στον αέρα για να φέρει τα επιτραπέζια παιχνίδια της και γω αναχώρησα για τις γνωστές μαμαδίστικες εργασίες.


Σας φιλώ και σας εύχομαι μια υπέροχη χρονιά με συλλογή από όμορφες στιγμές!

Εις το επανιδείν!

Τα 88 ντολμαδάκια - Ευγένιος Τριβιζάς ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΛΕΝΤΗΣ

Κυκλοφορεί εδώ και αρκετά χρόνια, όμως το ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα.

Το ξεφύλλισα και το αγάπησα αμέσως.

Είμαι οπαδός του διαφορετικού και του ευφάνταστου και νομίζω βρήκα τον μάστορά μου!

Και όχι μόνο εγώ αλλά και η Ηρώ.

Τα πολυπαραμύθια του πασίγνωστου και ταλαντούχου Ευγένιου Τριβιζά με τίτλο "Τα 88 Ντολμαδάκια" από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΛΕΝΤΗΣ, μας ταξιδεύουν σε μέρη μαγικά και ιδιαίτερα.

Θα έλεγα όσο ιδιαίτερη και διαφορετική είναι η ζωή και ο κόσμος όλος, μέσα στα κεφαλάκια των μικρών ανθρώπων.

Και για όσους δεν το γνωρίζουν θα σας γράψω λίγα λόγια τα οποία θα τα βρείτε και στο πίσω μέρος του βιβλίου:
"'Ενα παράξενο και σπάνιο βιβλίο που το διαβάζεις ξανά και ξανά.
Σ' αυτό το βιβλίο εσύ αποφασίζεις τι θα γίνει στα κρίσιμα σημεία, εσύ αποφασίζεις πως συνεχίζεται και πως τελειώνει η ιστορία.
....Καμιά φορά για να βρεις τη σελίδα με τη συνέχεια που προτιμάς, πρέπει να λύσεις ένα αίνιγμα ή να απαντήσεις σε κάποια εύκολη ή δύσκολη ερώτηση".

Προμηθευτείτε το και θα με θυμηθείτε!
Τώρα που αλλάζει και ο καιρός και το χουχούλιασμα είναι στα φόρτε του.


Εις το επανιδείν!!!

Ο κινόας

 Είπα κι εγώ, που λέτε, να δοκιμάσω την κινόα, την χρυσή τροφή, τον σπόρο της γης, αφού πρώτα μου είχαν πάρει τα αυτιά.

Όπου και να πήγαινα, κινόα.

Σούπερ μάρκετ, φούρνο, ζαχ/τείο (που λέει ο λόγος βρε παιδί μου)....θέλω να σας πω, δλδ πόσο συχνά το ακούω.
Και αυτό και άλλα πολλά που τώρα τελευταία κάνουν πασαρέλα στην εξέδρα της υγιεινής διατροφής.

Το αγόρασα (πανάκριβο το άτιμο) και μιας και διέθεσα τα χρήματα, να το χρησιμοποιήσω κιόλας, κρίμα θα είναι.
Φτιάχνω σούπα με διάφορα λαχανικά. Από εκείνες που φτιάχνεις μια κατσαρόλα για να τρως 2-3 μέρες.
Στην δίπλα εστία της μεγάλης κατσαρόλας έβαλα μια πολύ μικρότερη. Έβρασα την κινόα.
Την έριξα μετά μεσ' τη σούπα.

Σερβίρω σε ένα ωραιότατο διάφανο μπολ, η σούπα να αχνίζει και τα αρώματα να γεμίζουν την κουζίνα. Ιδιαίτερα εκείνο της ντομάτας της φρέσκιας....πωπωπωπωπω....με πεθαίνει.

Τες πα.....Εμφανίζεται και η κόρη και ρωτά για την κινόα που τη βλέπει να επιπλέει στο μπολ...

_Τι είναι αυτό μαμά;
_Κινόα
_Ιου....και γιατί είναι έτσι;;; (ωστόσο η κινόα άνοιξε και από μικρός μικρός κόκκος έγινε μια λεπτή ουρίτσα ας πούμε....)
_Σε παρακαλώ, δείξε μου πως είναι ο κινόας πριν τον ψήσεις!!

Αλοίμονο!!! Ο ΚΙΝΟΑΣ...κανά τέρας στο ντουλάπι μου, σκέφτηκα.

Είναι μεγάλος, τεράστιος ίσως και άσχημος ....ένα τρομακτικό ερπετό και ίσως πετάει και έχει μεγάλα μάτια....στόμα που τρέχουν τα σάλια κλπ κλπ κλπ.

Ανοίγω αργά αργά το ντουλάπι (το χειλάκι ωστόσο έχει σκάσει λίγο προς τα δεξιά αλλά δεν το αφήνω να ολοκληρωθεί, θα ξεφτιλιστώ).
Η Ηρώ κοιτά αποσβολωμένη και από μακριά μην τύχει και της επιτεθεί Ο ΚΙΝΟΑΣ.
Τεντώνω το χέρι μου και πιάνω τον βάζο με τον ΚΙΝΟΑ.

_ΑΑ.....αυτό είναι.....έτσι είναι.....πφφφ.....σιγά...

και φεύγει απογοητευμένη να βρει κάτι πιο ενδιαφέρον να παίξει!

Σας φιλώ και εις το επανιδείν!