...και τσουπ....εδώ ξανά!!!!
Λείψαμε αρκετά μεγάλο διάστημα...Πείτο το πολλές πολλές υποχρεώσεις!
Χαίρομαι όμως που έστω και λιγουλάκι καθυστερημένα είμαστε ξανά μαζί...
Για να δούμε, λοιπόν, τι έχουμε....
Όλο το καλοκαίρι τρέχαμε για διάφορες ετοιμασίες, σπιτιού, βάπτισης, οργάνωσης, νέων ωραρίων εργασίας κλπ κλπ κλπ.
Ο καιρός πέρασε και σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε μπήκε ο Οκτώβριος !
Η Ηρώ μπήκε αισίως στον 20ο μήνα. Γιούπι από τη μια...αχ και βαχ από την άλλη. Συγνώμη, μαμάδες αλλά αυτή η ενέργειά της μπορεί να με "σκοτώσει"! Άσε, που μερικές φορές από τα διάφορα που τις έρχονται στο μυαλό δεν την προλαβαίνω. Π.χ. Τώρα κάνουμε αυτό σε δέκατα δεπτερολέπτου το άλλο, μετά το τρίτο και γιατί όχι να μην κάνουμε και αυτό, και να τρέξουμε μέχρι την κουζίνα και να καθήσουμε για δεπτερόλεπτα στον καναπέ και να σηκωθούμε να πάμε στο δωμάτιο της, να κάνουμε ένα γύρω και πάλι έξω...ουφφ....απίστευτα τα παιδιά!
Από την άλλη, μπορούμε κατά κάποιον τρόπο να συζητήσουμε. Κάπως, όμως...όχι επακριβώς, εε;; Μην τρελαθούμε. Υπάρχουν στιγμές που νομίζω πως αν μίλαγα με έναν ενήλικα με τον τρόπο μου μιλώ στην κόρη μου, δεν θα με άκουγε με τόση προσοχή! Εντυπωσιάζομαι!
Επίσης, λέμε λεξούλες!! Ω, ναι! Αυτή κι αν είναι εξέλιξη! Το γλωσσάκι της αρχίζει και λύνεται...το μαμά όμως πάντα κολλημένο στην άκρη των χειλιών....ό,τι και να πει, μετά μπαίνει και η μαγική λεξούλα...μαμά...με νάζι ή χωρίς! Τουλάχιστον, (σκεπτόμενη θετικά) κάνει πρόταση με δύο λέξεις...
Οι αγκαλιές τώρα πια δίνουν και παίρνουν και τα φιλιά τα λαμβάνουμε αχόρταγα!!Είναι, όπως όλες ξέρουμε, οι τρις-μαγικές στιγμές που ξεχνάμε για ελάχιστο χρονικό διάστημα τον "πραγματικό" κόσμο και βυθιζόμαστε στο παιδικό τους μυαλουδάκι!
Βεβαίως, βεβαίως και επειδή τα παδιά είναι παν-έξτρα-πονηρά....και μας χειρίζονται όπως εμείς δεν έχουμε ποτέ φανταστεί, πατάμε και κανένα φρένο όπου χρειάζεται! Διεκδικούν αυτό που θέλουν χωρίς εκπτώσεις! Με οποιοδήποτε κόστος....(ένα "κύρηγμα" δλ για άλλη μια φορά!). Μα φυσικά η απάντηση σε ό,τι πω είναι: "ναι...ναι...ναι...." :) Το μάθαμε χωρίς να γνωρίζουμε που ακριβώς να το χρησιμοποιούμε...:) όπου να 'ναι έρχεται και η άρνηση :)
Και φυσικά, λόγω του ότι μεγαλώσαμε και έχουμε περισσότερες ανάγκες, νέες δραστηριότητες μπήκαν στο πρόγραμμά μας , νέες γνωριμίες και νέα πράγματα μαθαίνουμε καθημερινά η μια από την άλλη.
Ο κόσμος του παιδιού είναι υπέροχος! Αν βγούμε για λίγο από τη θέση μας και γίνουμε για λίγο τα μικροσκοπικά αυτά πλασματάκια, θα δούμε τα πράγματα διαφορετικά !
Τους δίνουμε καθημερινά την αίσθηση του κόσμου που τα φέραμε...και κείνα μας το ανταποδίδουν με τη μαγεία της παιδικότητας.!
Καλό μας βράδυ!
Λείψαμε αρκετά μεγάλο διάστημα...Πείτο το πολλές πολλές υποχρεώσεις!
Χαίρομαι όμως που έστω και λιγουλάκι καθυστερημένα είμαστε ξανά μαζί...
Για να δούμε, λοιπόν, τι έχουμε....
Όλο το καλοκαίρι τρέχαμε για διάφορες ετοιμασίες, σπιτιού, βάπτισης, οργάνωσης, νέων ωραρίων εργασίας κλπ κλπ κλπ.
Ο καιρός πέρασε και σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε μπήκε ο Οκτώβριος !
Η Ηρώ μπήκε αισίως στον 20ο μήνα. Γιούπι από τη μια...αχ και βαχ από την άλλη. Συγνώμη, μαμάδες αλλά αυτή η ενέργειά της μπορεί να με "σκοτώσει"! Άσε, που μερικές φορές από τα διάφορα που τις έρχονται στο μυαλό δεν την προλαβαίνω. Π.χ. Τώρα κάνουμε αυτό σε δέκατα δεπτερολέπτου το άλλο, μετά το τρίτο και γιατί όχι να μην κάνουμε και αυτό, και να τρέξουμε μέχρι την κουζίνα και να καθήσουμε για δεπτερόλεπτα στον καναπέ και να σηκωθούμε να πάμε στο δωμάτιο της, να κάνουμε ένα γύρω και πάλι έξω...ουφφ....απίστευτα τα παιδιά!
Από την άλλη, μπορούμε κατά κάποιον τρόπο να συζητήσουμε. Κάπως, όμως...όχι επακριβώς, εε;; Μην τρελαθούμε. Υπάρχουν στιγμές που νομίζω πως αν μίλαγα με έναν ενήλικα με τον τρόπο μου μιλώ στην κόρη μου, δεν θα με άκουγε με τόση προσοχή! Εντυπωσιάζομαι!
Επίσης, λέμε λεξούλες!! Ω, ναι! Αυτή κι αν είναι εξέλιξη! Το γλωσσάκι της αρχίζει και λύνεται...το μαμά όμως πάντα κολλημένο στην άκρη των χειλιών....ό,τι και να πει, μετά μπαίνει και η μαγική λεξούλα...μαμά...με νάζι ή χωρίς! Τουλάχιστον, (σκεπτόμενη θετικά) κάνει πρόταση με δύο λέξεις...
Οι αγκαλιές τώρα πια δίνουν και παίρνουν και τα φιλιά τα λαμβάνουμε αχόρταγα!!Είναι, όπως όλες ξέρουμε, οι τρις-μαγικές στιγμές που ξεχνάμε για ελάχιστο χρονικό διάστημα τον "πραγματικό" κόσμο και βυθιζόμαστε στο παιδικό τους μυαλουδάκι!
Βεβαίως, βεβαίως και επειδή τα παδιά είναι παν-έξτρα-πονηρά....και μας χειρίζονται όπως εμείς δεν έχουμε ποτέ φανταστεί, πατάμε και κανένα φρένο όπου χρειάζεται! Διεκδικούν αυτό που θέλουν χωρίς εκπτώσεις! Με οποιοδήποτε κόστος....(ένα "κύρηγμα" δλ για άλλη μια φορά!). Μα φυσικά η απάντηση σε ό,τι πω είναι: "ναι...ναι...ναι...." :) Το μάθαμε χωρίς να γνωρίζουμε που ακριβώς να το χρησιμοποιούμε...:) όπου να 'ναι έρχεται και η άρνηση :)
Και φυσικά, λόγω του ότι μεγαλώσαμε και έχουμε περισσότερες ανάγκες, νέες δραστηριότητες μπήκαν στο πρόγραμμά μας , νέες γνωριμίες και νέα πράγματα μαθαίνουμε καθημερινά η μια από την άλλη.
Ο κόσμος του παιδιού είναι υπέροχος! Αν βγούμε για λίγο από τη θέση μας και γίνουμε για λίγο τα μικροσκοπικά αυτά πλασματάκια, θα δούμε τα πράγματα διαφορετικά !
Τους δίνουμε καθημερινά την αίσθηση του κόσμου που τα φέραμε...και κείνα μας το ανταποδίδουν με τη μαγεία της παιδικότητας.!
Καλό μας βράδυ!
Και πού να δεις Χαρά μου όταν θα μάθει η Ηρώ τη μαγική λεξούλα "Όχι" (αλήθεια, πώς γίνεται να είναι αυτή ακριβώς η λέξη, η απάντηση σε όλα!!!) και φυσικά όταν το αίσθημα της ανεξαρτησίας θα γίνει ακόμα εντονότερο, θα έρθει και η φράση "μόνη μου"!!! Απ'τη μια θα χαμογελάς και θα καμαρώνεις το πώς ένα τοσοδά πλασματάκι νιώθει τη δύναμη να λειτουργήσει αυτόνομα κι από την άλλη θα νιώθεις σαν να βρίσκεσαι μπροστά στην πρόκληση-πρόσκληση της "νηπιακής εφηβείας"!!! Αναμένουμε λοιπόν να διαβάσουμε τις νέες περιπέτειές σας!!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφή