Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Η ιστορία της τούρτας...παραλίας!

Καλημέρα!!!

Εκτός του ότι είναι υπέροχη (η μέρα!) η διάθεσή μου έχει φτιάξει και με την τούρτα παραλία!!

Ναι, το ομολογώ, έχω "κολλήσει" λιγάκι με τη ζαχαρόπαστα!!!

Ιδιαίτερα όταν αγαπημένα μου πρόσωπα, με στηρίζουν και με σπρώχνουν (με την καλή έννοια) να συνεχίσω να δημιουργώ!

Και η ιστορία ξεκινά....

Τα παρελκόμενα της τούρτας (ομπρελίτσα, καρεκλίτσα, μπάλα και κουβαδάκι) είχαν γίνει μερικές μέρες πριν την ολοκλήρωση της δημιουργία μου! Τα είχα αφήσει στην άκρη να στεγνώσουν...και περίμεναν...περίμεναν...περίμεναν!

Η κούραση, το άγχος, το ψιλο-άρρωστο αεικίνητο παδί μου, (το ίδιο το μυαλό μου;;!! :)) δεν με άφηναν να πέσω με τα μούτρα στη δημιουργία! Και πιο πολύ πιεζόμουν που τα έβλεπα εκεί, στην άκρη του πάγκου, να περιμένουν υπομονετικά, και γω να σχεδιάζω να φτιάξω τις 3 επόμενες τούρτες...ΠΩΣ;;;;;

 Ένα μεσημέρι, λοπόν, καταφθάνει ο μπαμπάς μας με σακούλα καταστήματος που δεν είχε λόγω να κρατάει (κατάστημα κουζινικών;;;!!!! γιατί ;;).

Για σένα, μου λέει!!!!

Από τη χαρά μου (όνομα και πράγμα, έτσι;) και τις φωνές μου, ευτυχώς δεν ξύπνησε το μικρό ζουζούνι!  

Γιούπι!! Δωράκια...!! :) :) :)

Και τι δωράκια....Έκανα σαν μικρό παιδί που του παν σοκολάτες.  Νόμιζα ότι τα μαλλιά μου είχαν γίνει δύο κοτσιδάκια στα πλάγια...με ροζ κορδέλα (που δεν είμαι έτσι πραγματικά...να ανησυχήσω;;; :)).

Ξαφνικά, έφυγε η κούραση, το άγχος ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! Ημουν έτοιμη, ακόμη και την ίδια στιγμή να ξεκινήσω...Ωπα....μου λέει....χαλαρά :) Τι χαλαρά καλό μου, με τέτοια gadget!!!

Το επόμενο 24ωρο, η τούρτα ήταν έτοιμη!

Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Απλό παντεσπάνι (δείτε προηγούμενη ανάρτηση) και γκανάζ γέμιση με μπανάνα (για περισσότερη γεύση).

Μακάρι να μπορούσαμε να την απολαύσουμε όλοι μαζί!!!

...και νομίζω ότι από δω και πέρα θα έχουμε αρκετές αναρτήσεις με τουρτίτσες...και όχι μόνο!!

Καλό Σαββατοκύριακο!!!