Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Λαχταριστά Pretzel


Δεν καθόμαστε καθόλου ήσυχα τις τελευταίες μέρες!! Ούτε γω ούτε και η μικρή!

Φτιάξαμε λαχταριστά pretzel.

Παίρνει πολύ χρόνο βέβαια, μα αξίζει τον κόπο.


Τα δικά μου βγήκαν φουσκωτά, αλλά είναι πεντανόστιμα!

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Πρώτη φορά γονείς

Μετά από ένα χρόνο με τη μικρή πολλά έχουν ξεκαθαρίσει. Ο καθένας σχεδόν τώρα πια έχει βρει τη θέση του μέσα στο σπίτι και κάπως έχουμε τακτοποιηθεί. 
Δύσκολη υπόθεση το να γίνεις γονέας και να δημιουργήσεις οικογένεια.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Η εγυμοσύνη γίνεται γνωστή!!! Σοκ και Ενθουσιασμός! Αχχ...τι ωραία τι καλά...θα αποκτήσουμε παιδάκι...θα κάνουμε αυτό κι εκείνο και το άλλο...και τέλεια...επιτέλους οικογένεια...ζεστασιά κλπ κλπ κλπ.... Η αλήθεια όμως είναι το σοκ.

Πιθανές επιπλοκές εγκυμοσύνης αλλά και ορμονικές διαταραχές, αν δεν υπάρχει κατανόηση, επιφέρουν προβλήματα. Τι θέλω να πω.
Συνήθως, οι άντρες, κατά ένα μεγάλο ποσοστό (και δεν τους αδικώ γι' αυτό), δεν μπορούν να μας καταλάβουν (ούτε και μεις εκείνους!!). Οπότε, λογικό και επόμενο είναι να μην μπορούν να χειριστούν την κατάσταση...και αρχίζει....η γκρίνια...που δεν είναι ουσιστικά γκρίνια...ζητείται κατανόησις!!!! Απλά να το πούμε...μας συμβαίνουν εσωτερικές αλλαγές που μας αποσυντονίζουν. Και κείνοι αγχώνονται!  
_
Τί να κάνω;;;;

Ημέρες εγκυμοσύνης!
Εμείς ενδιαφερόμαστε περισσότερο για αυτό που συμβαίνει μέσα μας. Του λες..κοίτα την κοιλίτσα (!!) μου...κουνάει....
 Τρισευτιχισμένες και χωμένες μέσα στο συναισθηματικό μητρικό παραλήρημα, νομίζουμε ότι ο άλλος θα καταλάβει απόλυτα...και ότι όπως εμείς είναι έτοιμος να ανταπεξέλθει στην κατάσταση.
Μερικοί άντρες είναι μακριά από όλα αυτά. Τους φαίνονται δυσνόητα ή μπορεί και να φοβούνται! Μπορούμε να βοηθήσουμε με το να διαβάσουμε μαζί βιβλία που αφορούν στο θέμα αυτό και να πάρουμε πληροφορίες για την κατάσταση. Να συμβουλευτούμε τον γυναικολόγο ή ακόμη και δικούς μας ανθρώπους που έχουν περάσει από αυτό το στάδιο.

'Ερχεται το παιδί!! 
Φόβος και αβεβαιότητα σχετικά με τον τοκετό. Και μεις το ίδιο αισθανόμαστε.

Όμως είμαστε εκείνες που θα το περάσουμε το όλο σκηνικό και δεν γίνεται να λείπουμε. Οπότε ψυχραιμία!!! Εκείνοι λείπουν από τον πόνο, την πίεση, την όλη διαδικασία. Προσπαθούν όμως με τον τρόπο τους να είναι παρόντες! Οι περισσότεροι, είναι σίγουρο ότι θέλουν να είναι κοντά στη σύντροφό τους. Να την στηρίξουν και να δουν επιτέλους αυτό το πλασματάκι που περίμεναν μήνες. Με τον τρόπο τους θα ζήσουν τον τοκετό.

Το παιδί στο σπίτι!
Έχουμε χάσει την ελευθερία μας, εκείνοι πάλι όχι στον ίδο βαθμό!

Και τώρα τι γίνεται; Πως αλλάζει η ζωή; Τι κάνουμε;
Αρχικά, το παίζουμε ήρεμοι και ψύχραιμοι!
Το παιδί πέρνει περισσότερο χρόνο από τη μαμά. Το παιδί θα θηλάσει. Το παιδί θα ξυπνήσει το βράδυ και θα σηκωθεί...η μαμά. Έλα, όμως που και η μαμά είναι άνθρωπος και κουράζεται. Οι σωματικές αλλαγές και η εξάντληση την έχουν κουράσει.
Ο μπαμπάς το καταλαβαίνει πιθανόν...πως το χειρίζεται, όμως; Πως χειρίζεται τα δικά του συναισθήματα και πόσο γνωρίζει τι να κάνει με το όλο αυτό που συμβαίνει γύρω του; Και δικαίως!!!
Τι καινούργια πράγματα είναι αυτά.
Ήρθε το "σποράκι" (με την καλή έννοια) να μου φάει το χρόνο και την απόλυτη προσοχή που είχα από τη μαμά του; Μα πως; 

Από την άλλη πλευρά, εμείς δεν το καταλαβαίνουμε αυτό. Μας φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό. Αυτό το ανθρωπάκι μας χρειάζεται.

Επειδή, λοιπόν, οι άντρες (αλλά και οι γυναίκες) είναι μικρά παιδιά, ας μην τους αποπέρνουμε και να κατανοούμε περισσότερο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Να τους δίνουμε την ευκαιρία να μάθουν μέσω εμάς, τι γίνεται.

Σίγουρα, είναι δύσκολο να κρατηθεί ΠΑΝΤΑ η ισορροπία. Αν αξίζει όμως η προσπάθεια, γιατί όχι;
Έτσι βοηθάει ο ένας τον άλλον και το ταξίδι από σύντροφοι-γονείς γίνεται πιο εύκολο!

Ανακύκλωση ...ζαχαρόπαστας!


Ωραία, φτιάξαμε τις τούρτες μας...τις ευχαριστηθήκαμε...
Έμεινε, όμως ζαχαρόπαστα!
Ευτυχώς, που έρχονται και γιορτές ξανά....(όχι δηλαδή πως δεν θα έβρισκα τρόπο άλλον να την χρησιμοποιήσω!).


Τι πιο εύκολο και γρήγορο από τη στιγμή που είχα χρωματισμένη, έτοιμη ζαχαρόπαστα.
Την έφτιαξα σε σχήμα αυγών, πέρασα τα αυγουλάκια σε καλαμάκια και τα έβαλα σε μια γλάστρα!!!

Έτοιμο!!!

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Απολαυστική κόκκινη φρουτόκρεμα

Όπως και εμείς οι ενήλικες θέλουμε να ευχαριστούμε τον ουρανίσκο μας με νέες γεύσεις, έτσι είναι και τα μωρά μας.

Τους αρέσουν να δοκιμάζουν (αφού βάζουν τα ΠΑΝΤΑ στο στόμα)!!

Για αλλαγή λοιπόν, δοκιμάσαμε την κλασσική φρουτόκρεμα μόνο που προσθέσαμε και 3-4 φράουλες!!

Η γεύση καταπληκτική!!

Προτείνω να την δοκιμάσετε...(ρωτήστε όμως πρώτα τον/την παιδίατρο!!!)

Καρδούλα από smarties

Ένας ακόμη γλυκός τρόπος να εκφράσετε την αγάπη σας!

Καρδούλα από smarties!

Πανεύκολο και γρήγορο!

Μια κορνίζα απλή στο χρώμα της επιλογής μας και κουφετάκια ή ο,τιδήποτε άλλο θέλουμε.

Η ιδέα είναι από το creative departure.


Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Ελεγχόμενη ελευθερία

Όλα ξεκίνησαν όταν η Ηρώ άρχισε να περπατάει.  Ήταν 10,5 μηνών περίπου!

Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι 3 μήνες μετά θα είχε εξελιχθεί σε έναν τρομερό και φοβερό "εξερευνητή"!

Την αρχή αγόρασα ασφάλειες για όλα τα ντουλάπια και τα συρτάρια και απομάκρυνα από χαμηλά έπιπλα όλα τα αντικείμενα. Δεν την άφηνα να περάσει στο σαλόνι. Ο χώρος της ήταν όλο το υπόλοιπο σπίτι (εκτός του υπνοδωματίου των μεγάλων και του μπάνιου φυσικά).
Είχε "δεχτεί" τους μικροπεριορισμούς μιας και δεν την έχουμε μάθει σε πάρκο.
Περνώντας τώρα πια ο καιρός βλέπω ότι "αγριεύει"!
Μπορεί πολύ εύκολα να περάσει το μικροσκοπικό χεράκι της σε μικρά ανοίγματα ντουλαπιών και συρταριών, να ανέβει σε έπιπλα, σε κουτιά και οτιδήποτε της φανεί πρόσφορο.
Την αρχή μου φαινόταν αδιανόητο το ότι θα προσπαθούσε να κάνει το ακατόρθωτο! Τώρα πια όμως το θέμα έχει γίνει σοβαρό και επικίνδυνο.

Αντιδρά όταν της λέω ότι αυτό ή εκείνο δεν πρέπει να το κάνει. Γκρινιάζει και χτυπιέται. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να της αφήσω 2 ντουλάπια της κουζίνας χωρίς ασφάλειες με πολλά πολλά μπόλ και πλαστικά αντικείμενα. Πολλές φορές επίσης αφήνω και κανένα παιχνίδι κρυμμένο...ως έκπληξη!!!

Όσο για το όταν κάνει κάτι επικίνδυνο και από μέσα μου φοβάμαι.....δεν τρέχω φωνάζοντας πανικόβλητη. Διατηρώ την ψυχραιμία μου και σα να μην συμβαίνει τίποτα προσπαθώ να της αποσπάσω την προσοχή με πράγματα που γνωρίζω ότι της αρέσουν ή με κάποιο νέο αντικείμενο ή με παιχνίδι που εφευρίσκω εκείνη τη στιγμή!!! π.χ. ξαπλώνω στο χαλί και διαβάζω τα βιβλία της μιλώντας δυνατά για τα πανέμορφα ζωάκια ή παιδάκια, φατσούλες που βλέπω...Παίρνω από την κουζίνα τα πρώτα ακίνδυνα αντικείμενα που βλέπω μπροστά μου και τα συνδυάζω ώστε να κάνουν θόρυβο...κλπ κλπ κλπ...

Δεν της φωνάζω πια....ή έστω πλέον ελάχιστα....
Έτσι και δεν εκνευρίζομαι και εκείνη αποσπάται απ' αυτό που κάνει και της φεύγει έστω για λίγο επιθυμία αυτή.
Και όταν εκνευρίζομαι αντιλαμβάνομαι ότι δεν με εκνευρίζει εκείνη (που ουσιαστικά δεν μπορεί να καταλάβει και να γνωρίζει τους κινδύνους) αλλά εκνευρίζομαι μόνη μου που δεν έχω τρόπο να της περάσω αυτό που θέλω.

Οπότε...βρείτε τον τρόπο....δεν θέλει κόπο!!! :)

Ποδηλατότουρτα!

Αφού ξεκινήσαμε σήμερα με τις τούρτες, ας πούμε και για την ποδηλατοτούρτα!! Είναι μια sachertorte (Περιοδικό γλυκές ιστορίες, τεύχος 17, Δεκέμβριος 2011-Ιανουάριος 2012).          













Το ποδηλατάκι έγινε ξεχωριστά και το άφησα να στεγνώσει πάνω σε λαδόκολλα. Σε προηγούμενη ανάρτηση υπάρχουν πληροφορίες για τη ζαχαρόπαστα και την επικάλυψη της τούρτας.  
Ζαχαροπαστοποδηλατάκι!


Για τα λουλούδια αυτά χρησιμοποίησα κουπάτ από μπισκότα!

Παιδική τούρτα γενεθλίων

Πέρασαν και τα γενέθλια της μικρής μας! Αφού το χωνέψαμε (!!) λέω να σας πω πως έγινε η τουρτίτσα!!
Δεν είμαι ούτε ζαχαροπλάστισσα, ούτε και ειδική στο θέμα της ζαχαρόπαστας. 

Μια απλή μαμά είμαι με περίσσεια δημιουργικότητα!

Ας μπούμε όμως στο "ψητό-γλυκό-τουρτό" μας!



Μετά από αρκετό ψάξιμο στο site www.sintagespareas.gr βρήκα μια συνταγή για τούρτα.

 Να πω ότι είναι μια εξαιρετική τούρτα και το παντεσπάνι πεντανόστιμοκαι αφράτο. Αν ακολουθήσετε τις οδηγίες δεν θα απογοητευτείτε από το αποτέλεσμα. Έβαλα την τούρτα σε μια σχάρα με κενό από κάτω και έπειτα έριξα τη γκανάζ (γιάμι!). Μετά την έβαλα στο ψυγείο για να παγώσει το γλάσσο.
Κάλυψη με γκανά
Την επομένη μέρα ξεκίνησα τη διακόσμηση.
Είχα στο μυαλό μου το θέμα και απλά από την προηγούμενη έκανα μερικά πειράματα (αποτυχημένα βέβαια, ως πρώτη φορά που χρησιμοποιούσα τη ζαχαρόπαστα).
Εδώ, μπορείτε επίσης αν δεν θέλετε να χαραμίσετε τη ζαχαρόπαστα, να αγοράσετε πλαστελίνες για να φτιάξετε τα προ-σχέδια!

Το επόμενο βήμα ήταν η επικάλυψη της τούρτας.
Πήρα χρώματα ζαχαροπλαστικής σε στέρεα μορφή (πάστα) και προσθέτοντας λιγάκι κόκκινο την έκανα...ροζουλί! Σύμφωνα με τις οδηγίες έφτιαξα και τον φιόγκο, με την ίδια ροζουλί ζαχαρόπαστα προσθέτοντας λιγάκι ακόμη κόκκινο.
 Μετά ήρθε το δύσκολο (τουλάχιστον για μένα) κομμάτι. Το κοριτσάκι που ήθελα να έχει πάνω η τούρτα, πως θα έμενε στη θέση του;
Το λάθος μου ήταν ότι το έκανα την ίδια μέρα, ενώ από την προηγούμενη ή ακόμη μια μέρα νωρίτερα, θα είχε στεγνώσει!
Ευτυχώς, δεν είχε πολύ βάρος και με οδοντογλυφίδες στάθηκε τέλεια!!!
Επίσης, έγραψα και το όνομα της μικρής πάνω στην τούρτα με τη ζαχαρόπαστα που έμεινε.

Καλές ζαχαροδιακοσμήσεις! :)